- nawrzucać
- nawrzucać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, nawrzucaćam, nawrzucaća, nawrzucaćają, nawrzucaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wrzucić gdzieś wiele czegoś, zwykle powtarzając czynność wrzucania wielokrotnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawrzucał zabawek do wanny. Nawrzucała do zupy zbyt dużo pietruszki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nagadać komuś, wypowiedzieć pod czyimś adresem wiele nieprzyjemnych uwag, obraźliwych słów, zarzutów, impertynencji; zwymyślać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawrzucała mu ile wlezie. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.