nawrzucać

nawrzucać
nawrzucać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, nawrzucaćam, nawrzucaća, nawrzucaćają, nawrzucaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wrzucić gdzieś wiele czegoś, zwykle powtarzając czynność wrzucania wielokrotnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawrzucał zabawek do wanny. Nawrzucała do zupy zbyt dużo pietruszki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nagadać komuś, wypowiedzieć pod czyimś adresem wiele nieprzyjemnych uwag, obraźliwych słów, zarzutów, impertynencji; zwymyślać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawrzucała mu ile wlezie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nawrzucać — dk I, nawrzucaćam, nawrzucaćasz, nawrzucaćają, nawrzucaćaj, nawrzucaćał, nawrzucaćany 1. «wrzucić dokąd wiele czegoś» Nawrzucać kamieni do dołu. Nawrzucać kostek cukru do herbaty. 2. posp. «obrzucić kogoś obelgami; nawymyślać, naubliżać»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”